Parkinson

De ziekte van Parkinson werd voor het eerst beschreven in 1871 door Dokter James Parkinson in Engeland. Het is een aandoening aan de hersenen, waarbij bepaalde cellen in de hersenen afsterven, de zogenoemde zwarte kernen (substantia nigra). Deze cellen maken de stof 'dopamine' aan. Dopamine is een neurotransmitter of te wel een boodschapperstof (neuro =zenuw, transmitter = overbrenger). Deze stof is noodzakelijk voor de controle van lichaamsbewegingen, het doorgeven van signalen van de hersenen aan de spieren. De oorzaak van het afsterven van deze hersencellen is onbekend.

Parkinson kan voorkomen bij jongere mensen, maar treedt meestal pas tussen het 50e en 60e levensjaar op. De eerste, zichtbare symptomen van de ziekte van Parkinson zijn klachten als traagheid, stijfheid en trillen van de ledematen. Parkinson is een 'progressieve' ziekte. Dat wil zeggen dat de klachten vaak geleidelijk beginnen en meestal na verloop van tijd toenemen. Natuurlijk gaat dit proces niet bij iedereen even snel en zijn de klachten met de juiste behandeling vaak redelijk te beheersen. Welke klachten zich voor doen en de ernst ervan is dan ook verschillend. Sommige mensen hebben last van beven en andere van beperkingen bij het bewegen. De klachten kunnen zelfs in de loop van de dag wisselen.

In het Elkerliek ziekenhuis vindt u Parkinsonzorg Helmond. Een actief team van zorgverleners betrokken bij de zorg rondom patiënten met de ziekte van Parkinson.