Schurft (scabiës)

Print

U heeft van uw arts of verpleegkundige gehoord dat u (mogelijk) besmet bent met schurft. Schurft wordt ook wel scabiës genoemd. Het Elkerliek ziekenhuis treft, net als alle andere Nederlandse ziekenhuizen extra maatregelen om verspreiding van de mijt die schurft veroorzaakt  in het ziekenhuis te voorkomen. In deze folder leest u wat schurft is en welke maatregelen nodig zijn om verspreiding te voorkomen. 

Wat is schurft?

Schurft (scabiës) is een besmettelijke huidaandoening. U krijgt dit van de schurftmijt, een piepklein beestje dat niet met het blote oog te zien is. De mijt graaft gangetjes in de oppervlakte van de huid en legt daar eitjes. De gangetjes zijn vaak in de handpalm, de huid tussen en van de vingers, de pols, de elleboog, de voet en de geslachtsdelen, maar ook op andere plaatsen op uw lichaam kunt u schurft krijgen. In het lichaam ontstaan dan een afweerreactie waardoor er jeuk ontstaat.   

   

Verschijnselen

De jeuk treedt vooral ’s nachts op of als het warm is. De jeuk kan over het hele lichaam voorkomen. U kunt ook blaasjes en rode bultjes op de huid krijgen. Soms zijn er ook rode streepjes te zien op de huid. Dat zijn de gangetjes die de mijt graaft. Jonge kinderen kunnen ook jeuk en bultjes op het hoofd krijgen. Na de eerste besmetting duurt het 2-6 weken voordat u klachten krijgt. Mensen die eerder schurft hebben gehad, krijgen sneller jeuk. 

Scabiës Crustosa

Sommige mensen lopen een verhoogd risico op een ernstigere vorm van schurft:

• Patiënten met verminderde afweer, zoals hiv-patiënten en leukemiepatiënten.
• Patiënten die medicijnen slikken die de afweer onderdrukken.
• Patiënten met een verstandelijke beperking of een hersenbeschadiging (ook comapatiënten).
• Patiënten met lichamelijke beperkingen zoals parese of paralyse

Bij deze patiënten kan er sprake zijn van een verminderde afweerreactie en zal men minder krabben doordat er minder jeuk gevoeld wordt. Krabben is een manier om de hoeveelheid mijten op de huid terug te dringen. Wanneer er niet gekrabd wordt is het aantal mijten op het lichaam heel groot. Bij deze vorm van schurft, scabiës crustosa genoemd, worden ook vaak korstende en schilferende afwijkingen op de huid gezien. 

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De verschijnselen van schurft zijn vaak zo herkenbaar dat de behandelend arts of dermatoloog op het oog de diagnose kan stellen. Om de diagnose te bevestigen kan de arts met behulp van een klein mesje een huidschraapsel nemen van een bultje op de huid. Dit schraapsel wordt onder de microscoop gelegd. De schurftmijt is dan te zien. Als de diagnose in het ziekenhuis is gesteld, is de kans groot dat u al voor uw opname besmet bent geraakt met schurft. 

Wijze van besmetting

U kunt schurft krijgen door vaak of lang (meer dan 15 minuten) huidcontact te hebben met iemand die schurft heeft. Bijvoorbeeld bij lichamelijke verzorging, seksueel of intiem contact. U kunt het ook krijgen door beddengoed, kleding, handdoeken, verkleedkleren, knuffelbeesten of andere spullen van stof te delen met iemand die schurft heeft. U krijgt geen schurft door naast iemand te zitten of door iemands hand te schudden. Schurftuitbraken komen vooral voor op plekken waar veel mensen dicht op elkaar leven, bijvoorbeeld in verpleeghuizen en zorginstellingen, in studentenhuizen en opvanglocaties. 

Wie kan schurft krijgen?

Iedereen kan schurft oplopen. Na besmetting ontstaat er geen immuniteit: iemand kan dus meerdere keren schurft krijgen. Veel mensen schamen zich wanneer de diagnose schurft wordt gesteld. Dat is misschien wel begrijpelijk, maar niet nodig. Schurft heeft niets te maken met een gebrek aan hygiëne. 

Schurft behandelen

Schurft gaat niet vanzelf over. Het is belangrijk dat schurft behandeld wordt. Uw behandelend arts kan Permetrine crème of gel of Ivermectine pillen voorschrijven.

Ook al is de schurft in het ziekenhuis ontdekt; het kan zijn dat uw huisgenoten of mensen waarmee u veel contact heeft ook schurft hebben. Zelfs als ze nog geen klachten hebben. De huisarts kan beslissen of ze ook behandeld moeten worden. Als zij zich niet tegelijkertijd met u behandelen, kunt u opnieuw schurft krijgen van elkaar (pingpong effect).

Naast deze behandeling moet u stap voor stap alle hygiënemaatregelen volgen.

Op www.rivm.nl/schurft-behandelen leest u wat u stap voor stap moet doen, kunt u instructiefilmpjes bekijken en stappenplannen downloaden. 

Schurft als u in het ziekenhuis ligt

Als u in het ziekenhuis bent opgenomen en u heeft (mogelijk) schurft, zijn extra maatregelen nodig om te voorkomen dat medewerkers en andere patiënten besmet worden. Daarom wordt u in isolatie verpleegd.   

Isolatiemaatregelen

• U wordt bij gewone scabiës verpleegd in contactisolatie op een eenpersoonskamer.
• U wordt bij scabiës crustosa verpleegd in strikte isolatie in een sluiskamer.
• Ziekenhuismedewerkers en bezoekers die uw kamer betreden, dragen altijd handschoenen en soms ook een schort.
• Uw was moet voordat het gewassen mag worden, 7 dagen worden bewaard in een dichtgeknoopte plastic zak. Daarna is de kleding niet meer besmettelijk en kan het in de wasmachine worden gewassen.
• De isolatie blijft gehandhaafd totdat u door uw behandelend arts genezen bent verklaard. 

Tot slot

We beseffen dat dit alles voor u onaangenaam kan zijn, maar hopen dat u begrip heeft voor deze maatregelen. Bij vragen en eventuele problemen kunt u contact opnemen met uw arts, verpleegkundige of afdeling infectiepreventie. 

Voor meer informatie zie ook www.rivm.nl/schurft

---