Spuitjes of laagmoleculair gewichtsheparines (LMWH’s)

Laagmoleculair gewichts heparines zijn antistollingsmedicijnen in de vorm van spuitjes. Voorbeelden van LMWH-spuitjes zijn fraxiparine (nadroparine en fraxodi) en tinzaparine (innohep). Uw arts stelt de hoeveelheid LMWH die u moet krijgen vast aan de hand van uw gewicht. Het antistollingsmedicijn in de LMWH-spuitjes is direct werkzaam, maar in vergelijking met andere antistollingsmiddelen houdt de werking korter aan. Dat kan een voordeel zijn in sommige situaties, vooral om voor een kortere periode uw kans op trombose te verkleinen. Dit is bijvoorbeeld het geval als u een orthopedische operatie moet ondergaan, als u een periode bedrust moet houden of als u zwanger bent en trombose heeft.

Wordt u behandeld met antistollingstabletten en moet u een ingreep of operatie ondergaan? Afhankelijk van de ingreep zal uw arts u vragen uw antistollingsmiddelen enkele dagen voor de ingreep te stoppen. Soms wordt uw risico op trombose dan te groot en zal uw arts u rondom die ingreep LMWH-spuitjes voorschrijven. Uw gebruikelijke antistollingsbehandeling wordt dan overbrugd met deze LMWH-spuitjes.

Soms krijgt u de spuitjes voor langere tijd voorgeschreven, bijvoorbeeld als u kanker heeft. Mensen met kanker zijn soms moeilijker stabiel in te stellen op andere antistollingsmedicijnen, en dan is een behandeling met LMWH-spuitjes een beter alternatief om uw kans op trombose zo klein mogelijk te houden. Deze behandelingen gebeuren altijd op voorschrift van uw huisarts of behandelend specialist.